رهاوی

Sunday, April 17, 2005

- خط های بی صدا، نقطه های پرمدعا، سه نقطه های موذی

- صداهای بی حرف، آواهای آواره، اداهای بی مکان

-- سرسری گرفتن استعدادهای کم نظیر ِ فرزند-خوانده ِ پدرم

- جمله های پر از اطناب ِ ناتوان، مترادف های بی استفاده، نشانه های جوان

- واژها، تک واژهای آوایی، حنجره های بی هدف

-- آآآآآآآ ای ای ای ای باید گفته می شد ااااااااااااااااا یییییییییییییییییییی

- علامت های تعجبی که برای به تعجب انداختن خواننده جمله های عادی اند.

- لحن، لحن ِ بی مکان، بی تناسب، لحن ِ خودفروش ِ صدا

-- اونا رو دوتا دوتا با هم دوتا بگیر، من که اهمیت به شماها نمی دم، حتی زحمت اهمیت ندادن هم به خودم نمی دم، چون این جا نیستم

- کسره ها برای توتالیترها، فتحه ها برای (زرافه ها) و ضمه ها برای پر کردن دهان های خالی از حرف

-- (قطع شدن ِ صدا)

-- ایستگاه اتوبوس هر روز صبح ِت نیست که، احمق نباش

- واژه ها وقت فکر کردن دارند و خطر دروغ گفتن

- نوشته ها سزارین اند، حرف ها زایمان طبیعی

-- نیگا کن، نوشته ها حرف ها ر و می خورن. پس من هم نوشته ها رو .

- نقطه پایان ِ نوشته

-- میل به دیدن ِ من توسط شما،